tiada apa bicara

ari yg memenatkn & meletihkn spt besa..
mngerah sluruh kudrat sy..
mmg lepak giller..
6.50am til 6.00pm..
almost 12hrs..
byk lg keje tbengkalai..
msih ttangguh..
sb utama..
kekurangan kudrat..
sy hnya manusia besa..

wat pertama kali nya..
setelah beberapa bulan di medan ini..
air mata sy tumpah jua..
dek tkenang kesakitan yg sy alami..
setiap hari, setiap jam, setiap minit, setiap detik..
sy pkir sy dh ckup kuat..
tp msih ade lubang2 yg mlemahkn diri..
msih brusaha mnyesuaikn diri dgn keadaan..

'Ya Allah, Ya Tuhanku..
kuatkn lah smgt hamba-Mu ini..
msih byk yg perlu aku tunaikn..
masih byk amanah-Mu belum ku laksanakan..
izinkanlah diri kerdil ini menabur budi..
wlpn di tnh gersang ini..
Amin...'